Endalkachew was nergens te bespeuren vandaag, dus een tripje naar het reisbureau is er ook niet van gekomen. Kheb me dan maar beziggehouden met chillare (zeer belangrijk in deze zware tijden!). ’s Avonds ben ik een balleke gaan trappen met de Bram. Het gras op het voetbalveld is nog altijd belachelijk lang, maar er zijn wel een paar kortere plekken op het veld dus daarop kunnen we ons wel amuseren. Binnenkort komen de studenten terug, dan kunnen we de Ethiopiërs eens afdrogen:).
Daarna hebben we zeker anderhalf uur muurke klop gespeeld (Bal moet botsen, dan tegen muur, dan terug botsen en dan ist de volgende, you’ve heard about this). Uiteraard hadden we heel wat supporters (bij bijna alles wa we hier doen eigenlijk), maar nu kwam da wel goed uit want de toeschouwertjes dienden ook als ballenjongens. Ideaal :). We zijn er wel twee dagen stijf van geweest, maar het was wel echt heel plezant!
’s Avonds zijn we alweer injerra gaan eten (spicy, amai), maar zoals elke dag heb ik vandaag ook weer een klein voorgerechtje opgepikt. Onderweg staat er een kraampje waar een verrimpeld vrouwtje frit verkoopt (Bekke frit, maar dan int vrouwelijk), en daar kopen we dan vaak een zakske! Gelijk ge kunt zien op de foto zijn de porties wel ni gigantisch groot, maar gelukkig komt da overeen met de prijs:). Let ook op de informatieve zakjes!
--
Nieuwe dag, nieuwe avonturen! Na mijn vrije dag gisteren was het vandaag alweer tijd voor een dagje nuttig veldwerk. Uiteindelijk was het helemaal niet zo nuttig (we zijn wat metingen gaan doen aan een brug, eigenlijk net hetzelfde als vorige zaterdag, maar ik had ni echt een bijdrage bij het meten dus het was redelijk loos da’k daarvoor om half 8 moest opstaan). Achja, het weer was mooi en tis ni da ik direct iets anders te doen had, dus ik klaag niet. Kheb dan maar wa foto’s van de metingen getrokken.
Onderweg stopten we ineens omdat de mannen wa roadkill hadden zien liggen op de weg, en ze wilden het precies eens van dichter gaan bekijken. Twas een soort wasbeer denk ik, en ze vonden het precies plezant om er met ne stok in te porren, grappig zicht wel! Uiteraard kwamen er direct redelijk wa mensen rondstaan, zoals bij zo goed als alles da hier gebeurt:).
Rond de middag hebben Endalkachew, Daniel en ik ons verplaatst naar het oosten van het catchment, om enkele stalen te verzamelen net na de krachtcentrale die bij de stuwdam hoort. Na die dam is er een tunnel van 9km lang gebouwd, en die tunnel komt aan in een behoorlijk diep kloofdal (Het leek een beetje op de Ardeche eigenlijk, maar wel minder smal). Redelijk indrukwekkend, maar op de foto kunt ge helaas ni echt goe zien hoe groot het wel was.
Om daar te geraken moesten we wel toestemming hebben van één of andere hoge piet van dieje energieleverancier, en het zetten van een handtekening duurt hier blijkbaar toch net dat ietsje langer dan in België. Nuja, het zonneke scheen nog steeds dus who gives a damn :).
Als de papieren eindelijk in orde waren kon de afdaling beginnen, en eenmaal beneden gekomen kregen we gezelschap van 2 bewapende guards (machinegeweer en al, we moesten maar eens proberen om iets uit te steken he). Die mannen waren precies wel content om ook eens een levende ziel te zien, da moet een saai jobke zijn amai! Achteraf gezien heb ik wel wa spijt da’k ni heb gevraagd voor ne foto met zo’n geweer, maar daar had ik helaas ni aan gedacht.
De stalen waren rap genomen, waardoor we rond 2u al terug in Jimma waren (lees: time for mango juice). Den Daniel kan ook wel altijd iets meer als er ne camera in de buurt is:)
’s Avonds hebben we Massive music quiz gespeeld, een online spel waarbij ge zo snel mogelijk liedjes moet raden! Heel verslavend maar gelukkig ook heel plezant, zeker in combinatie met een ananaslikeurtje.
Vandaag is trouwens ook den eerste minister van het land gestorven (in België, what are the odds), waardoor het hele land in zware rouw is. Op TV zijn heel de tijd (echt permanent, uren aan een stuk) foto’s te zien van dieje mens, soms eens afgewisseld met massa’s wenende mensen. Een beetje Noord-Koreastyle zelfs! De mensen hier zien er precies toch niet zooo erg van af, maar één van de dingen die wel opvallen is dat alle vlaggen halfstok hangen. Helaas hebben ze hier ook de gewoonte om bij zo’n sterfgevallen te luisteren naar heel scherpe fluitmuziek, en dat blijkbaar 24/24 en overal waar ge komt. Da wilt dus zeggen: op elke radiozender, in elk café, restaurant, huis, zelfs in onze blok staat het ergens op (God weet waar, maar ge hoort het wel), ik kan u zeggen da da ni echt het meest rustgevende slaapgeluidje is:). Maar twas blijkbaar wel echt ne goeie mens heb ik gehoord, dus tonen we maar begrip en hopen we dat het snel zal voorbij zijn. De eerste bisschop van de moslimgemeenschap is trouwens ook gestorven deze week, en de vooruitzichten voor de president zouden ook ni echt rooskleurig zijn. We wennen dus best maar wat aan het gefluit!
--
Woensdag zijn we al om 8u vertrokken, want het was de bedoeling om landslides te zoeken in het uiterste noordoosten van het catchment (bijna 2u rijden). Onderweg heeft het echt enorm geregend, dus ik had er niet echt veel zin in, maar toen we eindelijk daar waren was het bijna droog. We hebben dus geluk gehad! Het was een stevige wandeling (een 4u gestapt denk ik), maar kheb goe gebabbeld met Endalkachew over verschillende onderwerpen (echt nog wel nen interessante mens eigenlijk, ik kom er wel mee overeen:)). We zijn helaas maar één landslide tegengekomen vandaag, maar het was wel een gigantisch exemplaar! Één van de meest indrukwekkende dingen da’k hier al gezien heb.
De gids die we vandaag meehadden kon voor de verandering eens een beetje Engels, dus daar heb ik ook wel wa mee kunnen praten. Hij kon bijna ni geloven da België zo plat is, was grappig:). Toen we bijna terug aan de jeep waren (de chauffeur blijft trouwens heel de dag in de auto liggen) verdween hij ineens om iets later terug te komen met een paar bloempjes die em geplukt had voor zijn vrouw. Tzijn romantische mensen, die Ethiopiërs :)
Vanavond hebben we ni echt veel meer gedaan, omdat het terug keihard is beginnen regenen (al een paar uur nu, de waterputten zullen ondertussen al wel vol zitten denk ik). Gelukkig heeft Bram wa gezelschapsspellekes bij, waardoor we de avond hebben gevuld met het verhandelen van koffie- en chilibonen. Een spel in Afrikaans thema dus:).
Morgen heb ik een dagske verlof blijkbaar, vrijdag is er terug nen auto dus dan zetten we onze zoektocht naar landslides verder. Zaterdag komt er hoog bezoek uit België (hij komt, hij komt!), ze hebben hier zelfs de fontein terug gevuld dus ik veronderstel dat die vanaf zaterdag terug zal aangaan:). Ik ben eens benieuwd!
Slaapwel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten