Drukdrukdruk

Door de aankomst van de proffen werd het leefritme hier helemaal overhoop gegooid. Zondag had ik het geluk dat mijn sites pas in de namiddag bezocht werden, maar toch werd het nog een zware dag. We hebben een heel interessante wandeling gemaakt in Dedo, een hooggelegen dorp waar ik vorige week ook nog geweest was, en we hebben deze keer op een heel andere manier naar het landschap gekeken, waardoor het duidelijk werd dat we bij ons vorig bezoek toch heel wat gemist hebben (Poesen was als een konijn op de plein:)). Nuja, op zich is dat niet zo’n ramp aangezien ik hier toch nog niet héél lang ben, het is goed dat ik nu beter weet op welke dingen ik moet letten op het terrein, zodat ik mijn gegevens op een zo goed mogelijke manier kan verzamelen. Maar dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik het niet jammer vind.We hebben nog wel tijd, dus ik denk dat het wel goed komt als we goed doorwerken. Al kan dat wel eens een probleem worden zijn hier:). We zien wel!

’s Avonds heb ik me vooral beziggehouden met het maken van een presentatie die ik één van de volgende dagen moet geven. Balen:)
--
Maandag ben ik om 7u ’s morgens op de campus vertrokken om pas om half 7 ’s avonds terug te keren, het was dus een behoorlijk zwaar dagske! We hebben een aantal interessante sites herbezocht, JP was onder de indruk van het landschap! Het was wel verschrikkelijk glad, en toen het ook nog eens heel hard begon te regenen, viel het wandelen wel wat tegen. Gelukkig droogt alles hier heel snel op, en een goei theeke kan ook al wonderen doen natuurlijk! In de namiddag hebben we de landslide aan het meer nog eens bezocht, en het viel op dat het water toch een aantal meter gestegen was sinds de vorige keer, omdat de dam nog gesloten is. In het water zagen we een groepje pelikanen en een mooie Afrikaanse Ijsvogel, het leek wel een safari:)

’s Avonds hebben we heel lekker (en superveel!) gegeten, en daarna zijn we nog iets gaan drinken in ons stamcafé (of ‘het Druppelkot’, zoals we het noemen). Het was plezant, goe gelachen met een paar Ethiopiërs, maar wanneer één van de mannen een vrolijk liedje opzette, sloeg de sfeer direct helemaal om. Zoals ge waarschijnlijk al gehoord of gelezen hebt, is de eerste minister van Ethiopië vorige week gestorven. Dieje mens wordt blijkbaar pas volgende zondag begraven, en tot dan is er nationale rouw afgekondigd. En nationale rouw, da wordt hier redelijk letterlijk genomen. Een van de dingen die hard opvallen is dat de enige muziek die tot dan gespeeld mag worden, van die scherpe fluitmuziek is. Vorig weekend waren er indrukwekkend grote optochten met allemaal diep ongelukkige mensen, en de beelden die op tv getoond worden doen een beetje denken aan Noord Korea. De mensen van de universiteit waar we mee samenwerken vertelden ons echter dat dat verdriet vaak ni oprecht is, maar dat iedereen eigenlijk maar meedoet uit angst wat ‘de mensen’ anders ni gaan denken. De sociale controle is blijkbaar enorm, maar het viel ook op dat de mensen van de universiteit heel op de vlakte bleven over wat er dan zou gebeuren als er iemand niet zou meedoen. Nuja goed, ik was een verhaal aan het vertellen. Dieje mens zette dus een liedje op, waarop zijne maat echt heel kwaad werd (agressief zelfs, wat hier héél uitzonderlijk is). De man die niet zo kon lachen met de muziek werd na een tijdje buitengezet, en na nog wat roepen vertrok hij. 10 minuten later kwam hij echter terug met ne zwaarbewapende kerel, die kwam zeggen dat dieje muziek echt niet kon. Toen zijn we maar rustig vertrokken:). Het was een zware dag geweest, en mijn bed terugzien deed veel deugd!

--

Dinsdag ben ik voor het eerst niet wakker geworden voor mijn wekker, maar dat had misschien ook iets te maken met het heel vroege uur waarop hij afging. Achja, het was de laatste dag met ons Belgische bezoek, dus nog even doorbijten he! Op het terrein zagen we weer heel wat interessante dingen, die uiteraard allemaal moesten vastgelegd worden voor de volgende generaties.

 

Na het veldwerk in de voormiddag was er in de namiddag nog wat tijd vrijgemaakt voor mijn presentatie, dieeigenlijk heel goed ging. Ik ga mijn tijd nog goed moeten indelen, en ik ga lange dagen moeten kloppen als ik een auto heb, maar ik denk wel dat het me gaat lukken. Hun bezoek was heel zwaar, maar achteraf gezien was het wel goed dat ze zo snel zijn gekomen, omdat ik nu toch niet téveel tijd verloren heb. Na de presentatie heb ik een wandeling gemaakt over de markt, wat wel goed was om terug in het lokale ritme te komen. Er waren wa kinderen die een kickertafel ‘uitbaatten’, en na het trekken van ene foto kwamen hun vrienden natuurlijk ook graag zo stoer mogelijk poseren. Ik heb me trouwens ook al goed geïntegreerd, want onderweg zei nen Ethiopiër tegen mij: ‘hey what’s up my nigga?’. Priceless:)

De rest van de namiddag/avond was heel gezellig, we hebben ons beziggehouden met het plannen van de safaritrips in september, zijn lekker gaan eten (veel vlees = nice), en daarna hebben we “Time’s Up!” gespeeld tot in de vroege uurtjes:)
--
Vandaag heb ik een vervangzondag ingelast, ook al omdat er geen auto beschikbaar was. Er zijn maar een vijftal VLIR-auto’s, waarvan er al 2 voor onderhoud in Addis zijn, en de overige 3 moeten gedeeld worden onder ons, als ze niet gebruikt worden om proffen te vervoeren van en naar de hoofdstad. Nuja, mij hoort ge ni klagen, het was plezant vandaag én het heeft voor de verandering eens ni geregend! In de voormiddag heb ik nog een beetje op de computer gewerkt (data invoeren, programma’s installeren,…) en in de namiddag zijn we ene gaan drinken op een zonnig dakterraske. Superfuntime dus!

We zijn vandaag eens in het Central Hotel gaan eten (decadent), en het was voor Ababech (een Ethiopisch meisje dat ook in ons gebouw slaapt) een hele speciale ervaring. Ze had in haar leven nog nooit pizza gegeten, maar daar is vanavond verandering in gekomen. Tijdens het wachten is de elektriciteit in de hele straat 4 keer uitgevallen, en we denken dat dat door de (elektrische) pizza-oven kwam. Gelukkig waren de lekkere pizza’s het lange wachten waard.

Het heeft trouwens niet geregend vandaag, joepie!