Vroeger zaten hier blijkbaar nijlpaarden, maar dat is helaas al even verleden tijd, aangezien het meer steeds meer gefragmenteerd wordt. Matthias is hier 2 jaar geleden ook op bezoek geweest, en hij was heel verbaasd hoeveel water er verdwenen was en hoeveel maïs erbij was gekomen.
Achja, het zonneke scheen vrolijk door, dus hebben we er toch een leuke namiddag van gemaakt! ’s Middags hebben we eerst een half uur gezocht naar een schaduwplekje, waarna we konden genieten van een lekkere picknick, met brood, mango's, avocado's en bananen.
Gelukkig waren er ondanks de nijlpaardlegende nog wel een heel aantal vogelsoorten te zien, waaronder enkele kranskraanvogels, ibissen, aalscholvers, ooievaars, buizerds,… (Matthias kende echt elke soort, ik was onder de indruk). Het dier dat me het meeste is bijgebleven van de dag is echter de Afrikaanse Visarend. We hadden het geluk om hem van 20m afstand een vis te zien vangen, wat een behoorlijk spectaculair zicht was:). Helaas was hij iets te snel voor mijne camera.
--
Vrijdag was er nog steeds geen auto in Jimma, wat wilt zeggen dat we alweer een dagje verlof hadden. Hopelijk is er morgen wel nen auto, want ik heb toch nog behoorlijk wat werk en ik ben redelijk afhankelijk van mijn vervoer. Ik heb vandaag wat gegevens ingevoerd (kwestie van toch iets nuttigs te doen), en daarna zijn we een mango-avocadosapke en ne macchiato gaan drinken op een terraske. Zwaar leven:)
’s avonds zijn we heel lekker gaan eten (echt overdreven veel en goei vlees), en daarna ben ik met Matthias en Bram naar Athletico Madrid-Chelsea (Europese Supercup) gaan kijken. Het is straf om te zien hoe hard de mensen hier met (vooral Engels) voetbal bezig zijn, zo goed als alle mannen volgen het echt heel hard. Er staat hier nog een cinema uit de tijd van de Italianen, maar die wordt nu enkel nog maar gebruikt om voetbalmatchen op groot scherm uit te zenden. Het doet eigenlijk een beetje denken aan de aula in het college, met ongeveer dezelfde beenruimte, was wel eens grappig om te doen en het kostte maar 20 cent, dus daar kunde ni voor sukkelen he. Vreemd was wel dat het onmogelijk was om iets te kopen voor te drinken. Cafés willen absoluut niet dat ge hun fleskes meeneemt, zelfs al betaalt ge ne waarborg. Ge kunt hier zelfs heel moeilijk drank in glazen flessen kopen zonder eerst een lege glazen fles te geven. Raar, maar niks aan te doen zeker:). Athletico is trouwens met 4-1 gewonnen, voor zij die niet hebben gekeken:) Falcao is echt ne zot.
Zaterdag had Endalkachew kunnen regelen dat we de enige auto voor ons hadden. Mooi, eindelijk nog eens een productief dagske. Op de terugweg zijn we via ne verschrikkelijk hobbelige weg naar een gigantische lokale markt gereden, omdat de mannen graag een kip wilden kopen:). Ik ben dan ook maar uitgestapt, heb efkes rondgelopen en heb tevergeefs gezocht naar een Ethiopisch voetbaltruitje. Kheb wel kennis gemaakt met de lokale hoelleboer:).
’s Avonds is Fran, de zus van Annelies, aangekomen in Jimma. Haar vliegtuig vanuit Addis had een dag vertraging, maar vandaag is het dan toch gelukt. Haar bagage was er wel nog niet bij, maar dat komt wel goed. Ze komt hier echt een beetje aan als de verlosser, want ze heeft voor iedereen wel een paar spullen meegebracht (Muggenspray voor mij bijvoorbeeld), maar vooral omdat ze onze (onbestaande) voorraad chips, chocolade, koeken,… heeft aangevuld!
En dit komt nog maar uit haar handbagage, dus dat belooft voor haar echte valies! :) Spijtig genoeg is Annelies net vandaag ziek geworden, waardoor het weerzien iets minder vrolijk was. Hopelijk geneest ze snel!
--
Het avondmaal van zaterdagavond is me duidelijk niet zo goed bevallen (ook al was het heel lekker). Ik heb vannacht heel weinig geslapen door de buikpijn (er zat glas in mijnen Injerra denk ik:)), en ook vandaag was er niet echt beterschap. Kheb tot 38.5°C koorts gehad, en heb dus maar de hele dag in mijn bed gelegen. Nu, op zich heb ik niet zo heel veel gemist, aangezien het de hele namiddag geregend en geonweerd heeft (het gebouw trilde van de donder, ni gewoon). Toch was het wa jammer, want vandaag werd de eerste minister (eindelijk, na twee weken) begraven, en ik was toch graag eens gaan kijken naar de taferelen op straat. Oh well, 3 weken zonder ziek zijn, ik had er vooraf voor getekend. Hopelijk duurt het ni te lang.
We zijn wel heel blij dat de periode van nationale rouw eindelijk voorbij is, maar we zijn ook benieuwd naar wat er nu gaat gebeuren. De vorige eerste minister was afkomstig uit het noorden van het land, net als 50 van de 52 generaals, maar zijn huidige opvolger komt uit de zuidelijke regio, dus het is nog maar de vraag of dit een stabiele situatie is. We’ll see.
Om af te sluiten, een liedje (het enige liedje, naast fluitmuziek, dat hier de voorbije weken gespeeld is). Het is direct na de dood van de premier gemaakt, en het is een schijfke ze!
http://www.youtube.com/watch?v=fZzPMtoUDww
--
Vandaag – maandag – is het alweer wat beter. Kheb goed geslapen (en veel), mijne koorts is weg en de buikpijn is ook al fel geminderd. Morgen gaan we terug op het terrein, dus ik hoop dat ik dan helemaal opgeknapt ben. Fingers crossed!:)
Toffe blog Daan! Keep the good mood en geniet van de strakke schijfkes!
BeantwoordenVerwijderenHey Daan, hopelijk blijf de turista op afstand maar je hebt gelijk, het zal wel bijna niet te ontlopen zijn als je daar wat langer verblijft. Tof dat je met een vogelkenner op stap kunt gaan, daar had ik ook wel graag bij geweest. Mocht je de microbe te pakken krijgen, zeker niet tegen vechten :-)
BeantwoordenVerwijderengrtz