zondag 26 augustus 2012

Laundry Day

Donderdag was een rustig dagske, kben voor de eerste keer tot na 10u in mijn bed blijven liggen, wa al van op tweedaagse geleden was geloof ik! Daarna heb ik rustig ontbeten, iets gegeten, wa gelezen, een beetje rondgewandeld,… ’s Avonds zijn we eens niet op restaurant geweest, maar zijn we zelf bij de plaatselijke kraampjes langsgeweest om een fruit- en groentenbuffet samen te stellen. Na het kopen van de nodige mango’s, avocado’s, ananassen, bananen, tomaten en limoenen, samen met wat stokbroden, hebben we alles geprepareerd en opgegeten in onze keuken. Het was vandaag wat stiller dan normaal, omdat Matthias en Bram voor 3 dagen op ‘expeditie’ vertrokken waren, en bovendien is Davy met hen meegegaan. Toch was het nog gezellig, Alex (een Keniaan die in Hasselt studeert) en Ababech (een Ethiopisch meisje dat hier studeert) zorgden ervoor dat naast het fruit ook het gezelschap exotisch was:).



--

Vrijdag zijn we behoorlijk vroeg vertrokken richting Tiro, naar een gebied dat dichtbij het gebied van eergisteren ligt. Helaas waren de weergoden ons niet goed gezind en begon het bij de eerste meting echt hard te onweren, dus besloten we om eerst nog een stukje verder te rijden (thank god). We hebben ginder nog een (versgemalen) koffieke gedronken terwijl we aan het wachten waren op onze lokale gids, maar na een tijd werd het toch duidelijk dat we de regen wel moesten trotseren. Mr Abate (de romantische ziel van woensdag, die ook vandaag ook weer mee op pad was) zag er geweldig uit, met zijn lange broek in fluogroene kousen gestopt + ne bandana gemaakt van een plastiek zakje, maar helaas regende het te hard om er ne foto van te trekken. Such a shame:)

De weg was ondertussen gedeeltelijk veranderd in een rivier, en al dat water gecombineerd met lekker plakkerige klei zorgde ervoor dat mijn schoenen ineens een pak meer wogen. Achja, gelukkig stopte het na een uurtje met regenen, dus we klagen niet (te hard). Kheb weer een paar mooie landslides gezien (alez, de plaatselijke bevolking vond ze ni zo mooi denk ik, aangezien al hunne landbouwgrond aant verzakken was). Kheb ook ne (geografisch) coole foto kunnen trekken net stroomafwaarts van een grondverschuiving, waarop door de kleur (hoogstwaarschijnlijk) het verschil in sedimentlading te zien is tussen een gebied met landslide (links) en zonder landslide (rechts). Coolcoolcool.



Onderweg dook Mister Abate opeens ergens in de kant, om weer terug te keren met enkele takken van een speciale plant, die hier blijkbaar gebruikt wordt om tanden te poetsen. De mannen hebben het volgende uur met zo’n takske in hunne mond gewreven, ik vond het wel grappig. Tis wel ne goeie mens, hij ging me ook uitnodigen bij hem thuis zei hij, kben eens benieuwd:).



’s Avonds ben ik iets gaan drinken met Endalkachew (mijne begeleider), Ayalew en Kefelegn (twee Ethiopische doctoraatsstudenten die ook onder het VLIR-project werken en die samenwerken met de KUL). Twas heel plezant eigenlijk, en het viel me ook op dat ze echt heel veel moeite deden om Engels te praten (zelfs als ik effe telefoon had, bleven ze onderling Engels praten). Da lijkt misschien ni zo vreemd, maar het is toch de eerste keer dat ik dat hier heb meegemaakt en ik kon het wel appreciëren. We hebben het gehad over mijn werk (maar heel effe), en dan over hoe verschillend er naar het leven gekeken wordt in België en Ethiopië, hoe mensen zo arm toch vaak gelukkiger kunnen zijn dan wij thuis, hoe leuk ze het vinden dat alles hier op zijn eigen ritme loopt en dat niemand daar een probleem van maakt, hoe hard ze kunnen werken als ze in België zijn en hoeveel afleiding ze hier hebben van hun vrouw, kinderen,  lessen die ze moeten geven, trouwfeesten etc., en over nog heel wat andere dingen. Ik werd er heel goed gezind van om ze zo bezig te horen:) Daarna ben ik nog iets gaan eten met Kewan (Bio Ingenieur van de UGent), uiteraard alweer Injerra, met Tipps vandaag (kalfsvlees geloof ik). Twas lekker (en veel:))

--

Zaterdagvoormiddag merkte ik dat mijn voorraad propere kleren stilaan begint te slinken, en aangezien de komende dagen redelijk volgeboekt zitten door the arrival of mr. Poesen, heb ik, jawel, mijne was gedaan. Ni in een machien gestoken, maar echt, écht, met de hand gewassen. En ik kan u zeggen: da viel wel wa tegen:) Kben er uiteindelijk toch anderhalf uur mee bezig geweest (denk ik, kheb ni echt naar het uur gekeken), maar ik denk wel dat het me (op wat details na, maarja who cares:)) gelukt is. Ge kon wel duidelijk zien welke stukken ik eerst gedaan had, aangezien die totaal ni proper waren, maarja al doende leert me he:)


Twas eens een ervaring, ik heb opeens veel bewondering gekregen voor de uitvinder van het wasmachien (en ook wel voor de vrouwen hier, ni gewoon hoe veel meer die doen dan de mannen)! Maar nu dat ik het toch één keer zelf heb gedaan, denk ik dat ik de volgende keer toch maar iemand een paar euro ga geven om het voor mij te doen. Kwestie van de economie wa te steunen he!;)


In de namiddag ben in naar het Central Hotel gegaan, waar de professoren (Diels en Poesen) intussen waren aangekomen. Poesen had een chocolaatje en wat speculaas meegebracht, jammie, maar vooral een overvol programma voor de komende dagen. Ik heb mijn metingen ook een beetje fout aangepakt blijkbaar, dus da’s wel ne behoorlijke bummer, maar aangezien ik er ook nog ni zoooooveel heb gedaan is het ook geen ramp. Kheb me vandaag nog 4u beziggehouden met lezen en me voor te bereiden voor het veldwerk van morgen, dat (voor mij) gelukkig maar in de namiddag valt. Overmorgen moet ik ook een presentatie geven over wat ik al gedaan heb en wat ik nog plan te doen, hopelijk levert dat iets op en kan ik op een betere manier verdergaan met het verzamelen van mijn data. Daarstraks was ik wel wa lastig (kben zelfs helemaal verkeerd gewandeld op de weg naar de campus), maar nu besef ik wel dat hij (deels) gelijk heeft. Achja, that’s why he’s here zeker. Gelukkig heb ik nog 4 à 5 weken veldwerk gepland, dus voorlopig denk ik dat het nog wel goed komt. Fingers crossed! De evaluatie van Endalkachew zijn vooruitgang was trouwens ook niet echt om over naar huis te schrijven, ik had wel wa te doen met hem want hij doet echt wel zijn best. Hopelijk komt het ook voor hem nog in orde.

Om met een vrolijke noot te eindigen: Kheb deze week mijn vliegtuigticket naar Kenia geboekt, op een vreemde manier. Blijkbaar kost een ticket Nairobi-Addis Ababa-Nairobi bijna 100 euro minder dan een ticket Addis – Nairobi, dus heb ik maar een heen en terugvlucht geboekt bij Ethiopian Airlines. Rare mannen:).
In september gaan we ook een paar dagen naar de Rift Valley Lakes in het meer zuidelijke deel van het land, Matthias heeft dat twee jaar geleden gedaan en hij zei dat het echt wel de moeite is! We hebben de nummer van ne goeie gids gekregen, dus da gaan we één van de dagen ook vastleggen. Ik kijk er al naar uit!

O ja, mijn plaatselijke gsmnummer is  +251932-43-9375, voor zij die geïnteresseerd moesten zijn:) Ik kan blijkbaar ook gratis berichten ontvangen op mijne normale nummer!©

Geen opmerkingen:

Een reactie posten